Mroczni Eldarzy (ang. Dark Eldars), Aeldarix malum, znani również pod nazwą Drukhari – mroczna gałąź rasy Eldarów. Po Upadku kompletnie zatracili się w zepsuciu i zaczęli oddawać się najbardziej wyuzdanym przyjemnościom.

Są bezlitosnymi i niezwykle aroganckimi wojownikami, żyjącymi w wymiarze zwanym Commorragh, wypełnionym niesamowitymi przyjemnościami, niewyobrażalnym bólem oraz nieprzeliczonymi hordami niewolników.

Wygląd

Zewnętrzne Drukhari, podobnie jak ich światostakowi kuzyni, są bardzo podobni do ludzi. Zwykle są wyżsi, bardziej gibcy i zwinniejsi. Poruszają się znacznie szybciej niż ludzie.

Mówi się, że największa różnica między Eldarami a innymi rasami jest widoczna, gdy obserwuje się poruszającego Eldara. Ich ruch jest bowiem pełen elegancji i celowości, jakiej nie posiada żaden człowiek. W porównaniu do ludzi, Eldarzy są niezwykle długowieczni i większość zwykle żyje więcej niż tysiąc lat, jeśli wcześniej nie zginą.

Jest jednak wiele cech które pozwalają odróżnić Mrocznego Eldara, od mieszkańca Światostatku bądź Uciekiniera. Najbardziej widoczną jest kolor skóry - niemal wszyscy Drukhari mają znacznie bladszą karnację, z racji przeżywania większości swojego życia w półmroku Mrocznego Miasta. U wielu występuje też znacznie ciemniejszy kolor oczu - niektórzy twierdzą że to dlatego, że odzwierciedlają one zepsucie duszy.

Na ciałach Mrocznych Eldarów można znaleźć również wiele tatuaży, szram oraz dziwnych, nienaturalnych "dodatków". Drukhari uwielbiają "upiększać" swoje ciała, najczęściej w sposób który wzbudza odrazę wśród innych ras. Ślad po nożu przeciwnika może być skrywaną głęboko hańbą, albo cenną pamiątką, która zostaje wystawiona na publiczny widok. Wszystko zależy od tego na jakiego Drukhari się natrafi.

Mroczni Eldarzy są w większości również bardziej urodziwi niż ich kuzyni, utrzymując swoją nadnaturalną aurę oraz nadludzkie piękno przy pomocy skomplikowanych zabiegów, tajemniczych płynów oraz mrocznych sztuk.

Cały powyższy opis dotyczy jednak Mrocznych Eldarów którzy utrzymują stałą porcję cierpienia oraz dusz, które pozwalają im utrzymać się w pełni sił.

Drukhari który nie dostaje swojego "pożywienia" szybko zaczyna się zmieniać. Na gładkiej skórze pojawiają się zmarszczki, zęby robią się żołte a ciało zaczyna odczuwać skótki zbyt długiego żywota, do poziomu w którym każdy niezwiązany z mordem ruch staje się udręką. W dużym skrócie - ciało zaczyna ukazywać brzydotę duszy, zamieniając młodego, nadludzko sprawnego obcego w zdesperowanego starca.